The final one

Hoi iedereen!

Beter laat dan nooit zullen we maar zeggen. Ondertussen al 2 mailtjes gehad van waarbenjij.nu of ik niet verstopt zat in een regenwoud ofzo. Ondanks dat ik vandaag al weer 2 weken thuis ben moest ik dit toch nog een soort van officieel afsluiten. Heb me hele reis dit blog toch wel met plezier bijgehouden en ga er waarschijnlijk ook nog een boek van laten maken. Nou, waar waren we gebleven?

Net even teruggelezen en op zich is er niet erg veel te vertellen. Ik heb in mijne 2e deel eigenlijk 2 kleine maanden weer gewerkt in Glen Helen waar ik dus de vorige keer ook al was geweest. Maar we hebben natuurlijk wel wat leuke dingen meegemaakt! Naast alle cider na het werk, de kampvuren en het prachtige uitzicht is er ook nog wel wat anders gebeurd!

Er zijn echt wel 5 mensen jarig geweest wat erg gezellig was. Altijd werd er een taart gebakken, dikke feestjes na het werk (ik had wel pecht dat ik zo ongeveer alle verjaardagen moest werken). Een verjaardag ging ik mee uit eten in ons restaurant maar om kwart over 9 stond ik toch maar weer achter de bar biertjes te tappen. Dat was dus klaar om half 7, douchen en omkleden, toen hebben ze me dus in een jurk gehesen, kon er niet onderuit :P Eten en om kwart over 9 weer aan het werk. Ach, het was wel gezellig. De laatste verjaardag was 2 dagen voordat ik wegging en toen had degene die het rooster maakt gezegd dat ik maar tot 8 hoefde zodat ik in ieder geval wel mee kon feesten. En ik heb me doodgelachen die avond. Er waren 3 politiemensen van een van de aboriginal communities verderop op bezoek en die waren hilarisch nadat ze wat teveel op hadden. Laat ik het zo zeggen, we eindigden allemaal dansend en iedereen moest blazen om te kijken hoe hoog je alcohol percentage was. Dan weet je wel hoe laat het is.

Teritory Day - first of July
Dit is echt een enorme happening. Er wordt gevierd dat Northern Teritory onafhankelijk is geworden en het is de enige dag waarop je in australie vuurwerk kan kopen en afsteken (ook de enige staat). Met Oud&Nieuw is dat namelijk verboden in verband met het hete weer xD. Ze kopen hier dan ook goed in zodat ze met oud&nieuw ook wat hebben, mag niet maarje, wie controleert dat? Hele heise, iedereen door het dolle heen. Maar het was op zich wel gaaf. Door de ridges hoorde je enorme echo's die het ook voor de mensen die wel vaker vuurwerk zien toch indrukwekkend was :)

Uluru, Olga's & Kings Canyon
En op 15 juli was het dan eindelijk zover! We gingen naar de rode rots toe =D We hadden 4 dagen vrij gekregen en op de 5e dag pas om 2 uur te beginnen dus dat moest goed komen! Het duurde alleen wel tot half 2 voordat we eens een keer vertrekte want Dean wilde voorbereid zijn op alle 'wat als' situaties xD En daar gingen we dan, de eerste foto van de trip was van het bord: 'Next service, Kings Canyon, 261 km'

De weg daarvan is unsealed voor zo'n 140 km maar de conditie van de weg was heel erg goed! We vonden ons met de ute wel een keer in de lucht maar dat was ook wel weer grappig. Heel veel oude/verroeste auto's langs de weg, we zagen een enorme groep wilde paarden (erg gaaf!) En daarna reden we zo naar het kamp bij Kings Canyon waar we zouden overnachten. We hadden namelijk de sleutels gekregen van alle Adventure Tours camps (altijd handig als je zoveel guides kent!) Dus dat was een goede besparing. Eerste avond voornamelijk kampvuurtje gebouwd en op tijd naar bed gegaan, er stond een flinke wandeling op het programma!

Op weg naar de Canyon, hing de halve canyon in mist, echt heel erg gaaf om te zien. Was alleen wel opgetrokken toen we aankwamen. Voor de boeg: 5.5 km, maar dan wel 3.5 uur. Een steile klim en uitzichten zo gaaf, de wandeling is wel echt indrukwekkend, zie de foto's maar want uitleggen is best moeilijk! Daarna lekker geluncht bij Kings Creek Station, kwamen we een guide tegen die we kennen (er komen behoorlijke wat guides bij ons op het werk langs en die kom je nu dus tegen) Ook de hele trip door kom je mensen tegen die bij ons in het resort zijn geweest en die dan zeggen, he, you're from Glen Helen! Erg grappig. 's Middags zijn we naar Yulara gereden, het resortencomplex bij Uluru. En de zonsondergang over Uluru gezien en daarna weer lekker kampvuurtje en drinks.

's ochtends vroeg eruit om de zonsopgang over uluru te zien, heel erg gaaf maar zo toeristisch! Zo waren er van AAT Kings alleen al 10 tourbussen van zo'n 60 personen O.O. Maar weer met mist enzo! Op de terugweg (wij gingen nu pas ontbijten) zagen we dat mensen de rots aan het beklimmen waren en ja, dat wilde wij dan natuurlijk ook gaan doen! Binnenkort zullen ze het toch voorgoed gaan sluiten en ze vragen je om het niet te doen uit respect voor de cultuur maar dan vonden wij dat de aboriginals ook onze cultuur moeten respecteren (geloof me, als je in alice springs bent geweest weet je dat ze dat dus niet doen xD) + erom heen moest niet zo boeiend zijn volgens een college dus dan er maar op. Wat een inspanning maar hoe gaaf was het!Ook nog een NZér overtuigd die zo'n 90 % boven was dat ie toch echt nog even verder moest! Ja, je kan nu toch echt niet opgeven! Eenmaal boven echt zo'n overwinningsgevoel :) Stonden er echt 5 italianen springfoto's te maken, erg grappig. Eerst even gechillt met een sinasappel, de ciders in de eski op de ute klonken erg verleidelijk. Daarna moest er nog even geplankt worden op het memorial door Dean. Verder voornamelijk nog wat foto's gemaakt en lekker van het uitzicht genoten. En daarna weer naar beneden. Veel mensen ontmoet, erg leuk. De Nzérs kwamen ook nog langs in Glen Helen. En een verdiende cider op de achterkant van de ute gedronken. Daarna voornamelijk bijgekomen en voor zonsondergang nog bij de Olga's wezen kijken. Helaas niet daar de Valley of the Winds walk gedaan maar we waren gewoon te kapot.

En de volgende dag stond de lange terugrit op de boeg. Uluru is via de lange weg zo'n 600/700 km terug naar Glen Helen. We deden wel heel relaxt en deden ook nog een mini 4wd avontuurtje over de Owen Springs Track. Erg leuk. Zitten daar mensen te kamperen dus wij vinden het een goede timing om wat te drinken en even een babbeltje te maken maar volgens mij hadden die mensen niet zo'n zin in gezelschap xD
Om een uurtje of 7 terug in GH na een erg geslaagde trip!

Verder heb ik bijna alle hoogtepunten van het West Macdonnel Ranges National Park afgevinkt. Nog naar Serpentine Gorge, Serpentine Chalet, Ellery Creek Bighole en Simpsons Gap geweest met Rachel en Tom, erg gezellig! Ook veel kleine wandelingetjes gemaakt bij Glen Helen in de buurt met Rachel en dan namen we Bella mee (de kleine hond die daar leefde, zo lief)

En toen was het al weer tijd om voor het laatst naar Alice te gaan en weer afscheid te nemen. Ging me gelukkig wel iets beter af deze keer dan de vorige keer. Daarna gingen we nog een nachtje in Alice feesten, uit eten (laatste keer kangaroo gegeten) en drankjes doen. Kon niet slapen dus heb mss anderhalf uur geslapen voordat ik zou moeten vliegen maar kon er niks aan doen. Afscheid nemen van Rachel, Dean en Tom was toch wel stukje moeilijker op het vliegveld, met hun kon ik het ook het beste vinden. Maargoed, als een van de laatste in het vliegveld en op naar huis.

De reis was verschrikkelijk, ik was hardstikke ziek omdat ik op me laatste dag een hele nare verkoudheid/keelpijn meenam maargoed ik was weer thuis. En nu beginnen we weer aan iets nieuws, studeren =)

Ik wil iedereen bedanken voor het volgen van me blog, de reacties waren erg leuk om te lezen (hoewel ik meestal niet reageerde deed het me echt wel goed hoor!) Australië (ik kan nu eindelijk Australië met puntjes op de e typen =D) is echt zo'n land waar je verliefd op wordt en dat ben ik ook zeker geworden. Maar gelukkig ga ik genoeg leuke nieuwe dingen doen, maandag beginnen, we hebben er zin in! Nu eerst nog een kamer.

Dankjulliewel =D

Lisa